“ทำอย่างไรถึงจะประสบความสำเร็จ”อาจารย์จึงพูดว่า
“วันนี้พวกเราจะเรียนเรื่องธรรมดาๆและง่ายที่สุด ให้ทุกคนแกว่งแขนไปข้างหน้าให้สุด แล้วแกว่งไปข้างหลังให้สุดเช่นกัน"พระอาจารย์สาธิตให้ดู พร้อมกับกำชับว่า
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ให้แกว่งแขนวันละ 300 ครั้ง ทุกคนทำได้หรือเปล่า ?”เหล่าลูกศิษย์รู้สึกสงสัยจึงถามว่า
“ทำไมต้องทำเรื่องอย่างนี้”พระอาจารย์ตอบว่า
“หลังจากทำเรื่องนี้แล้ว ผ่านไปหนึ่งปี พวกเจ้าจะรู้ว่า ทำอย่างไรจึงจะประสบผลสำเร็จ”เหล่าลูกศิษย์คิดในใจว่า
“เรื่องง่ายๆอย่างนี้ ทำไมถึงจะทำไม่ได้”หลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน พระอาจารย์ถามเหล่าลูกศิษย์ว่า
“เรื่องที่อาจารย์สั่งให้ทำ มีใครยังทำอยู่หรือเปล่า?"ลูกศิษย์ส่วนใหญ่ยังตอบอย่างมั่นคงว่า ยังทำอยู่ พระอาจารย์รู้สึกพอใจ พยักหน้าบอกว่า
“ดีๆ”และเมื่อผ่านไปอีกหนึ่งเดือน พระอาจารย์ก็ถามอีกว่า
“ตอนนี้ใครยังทำอยู่อีก”ที่สุดก็เหลือเพียงครึ่งเดียวที่บอกว่าทำแล้ว
หนึ่งปีผ่านไป พระอาจารย์ถามทุกคนว่า
“พวกเจ้าจงบอกซิว่า การออกกำลังกายด้วยการแกว่งแขนแบบง่ายๆ ยังมีใครยังคงทำอยู่ ?”ตอนนี้มีเพียงคนเดียว ที่ตอบว่ายังคงทำอยู่
พระอาจารย์จึงพูดว่า
“อาจารย์เคยบอกกับพวกเจ้าว่า เมื่อทำเรื่องนี้เสร็จ พวกเจ้าจะรู้ว่าทำอย่างไรจึงจะประสบผลสำเร็จ
ตอนนี้สิ่งที่อาจารย์อยากจะบอกพวกเจ้าคือ เรื่องที่ทำง่ายที่สุดในโลก บ่อยครั้งก็เป็นเรื่องที่ทำยากที่สุด ที่บอกว่าง่าย เพราะขอเพียงยอมทำไป ใครๆก็สามารถทำได้
และที่บอกว่าเรื่องง่ายทำยาก ก็เพราะว่า คนที่ทำได้อย่างแท้จริง ต้องทำอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง ซึ่งเป็นสิ่งที่น้อยคนจะทำได้"หลังจากนั้น พระรูปที่กระทำต่อเนื่องและสม่ำเสมอ ก็ได้เป็นเจ้าอาวาสองค์ต่อไป ในบรรดาศิษย์ทั้งหลายมีพระรูปนี้ที่ประสบความสำเร็จอยู่เพียงรูปเดียว
No comments:
Post a Comment